Marzenie

Marzenia Anthon'a zbliżały się coraz bardziej. Stawał już twarzą w twarz z nimi. Z dnia na dzień w jego życiu pojawiało się szczęście. Sięgał go, gdy nagle wszystko legło. Cały świat zaczął się obracać. 90 stopni, 30 stopni, 20 stopni, 40 stopni. Stwierdził że coś jest nie tak jak być powinno. Sięgnął po telefon i zadzwonił do swojej przyjaciółki Alicji. Ta jednak nie miała czasu żeby z nim rozmawiać. Anthon jednak nie odpuszczał. Nalegał. Ona dalej twierdzi że nie ma chęci z nim rozmawiać. Ten nie był przyzwyczajony do takiego traktowania. Jako dziecko rozpieszczano go, dostawał wszystko co zechciał. Nie wiedział jak naprawdę wygląda życie. To był jego pierwszy upadek. Chłopak wrócił do domu, usiadł w kącie i płakał. Kilka dni trwało zanim ktokolwiek go zobaczył. Nie jadł, nie pił. Nie wychodził z pokoju nawet na sekundę. Dopiero nieprzyjemny zapach wyłaniający się z jego pokoju zniecierpliwił rodziców. Użyli dodatkowego klucza i zamarli. Na środku pokoju ujrzeli Anthon'a. Był blady, lodowaty... i martwy.


A jakie było marzenie Anthon'a? Tak właśnie Ty nim byłaś Alicjo.