Ciągły strach, wieczne głosy wołające ku otchłani. Powrót boli, ale jest zarazem przyjemny. Kolejne krzyki z bólu, udawanie szczęścia. Sztuczny uśmiech. Najgorsze są kłamstwa, cholerne kłamstwa, które bolą ludzi. Czemu wciąż przychodzą na myśl? W niektóre rzeczy nie chcę wierzyć. Jednak wiem, że one bolą za każdym razem coraz bardziej. Tyle zadanych ran lecz ciągłe uczucie przyjemności.
http://www.youtube.com/watch?v=5Lt_lFTBrNI
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz