Minął zaledwie miesiąc...wiele się zmieniło.... ale tylko z początku. Ustanawiamy coś nowego, zabraniamy sobie wspominać przeszłość. Nowa droga. Prawie jak drugie narodziny... ale dlaczego mimo postanowionych zadań potoczyliśmy życie tak by wrócić na dawną drogę. Wciąż popełniamy ten sam błąd. Taka nauczka. Nie zaczynać niczego od nowa... ale zniszczyć to co zepsuło nam porządek. Nic już nie stoi na swoim miejscu. Wiele razy tak bardzo chciałam tutaj napisać. Wiedziałam, że nie mogłam. Jednak teraz... czy to już czas? Miało być lepiej. Ale piszę gdy jest źle. Nie zawsze maska nakładana na twarz starcza na długo. Już nie wytrzymuje. Czemu to pisze. Bo rozmowa z ludźmi jest za trudna. Wciąż kłamstwa... nieurojone myśli. Wszyscy wołamy o pomoc... ale brak nam głosu. Świat nigdy nie będzie idealny, nigdy go nie zmienimy. Pozostaje nam jedno. Chyba to pomoże.... pomoże nam. Chcę tego? Nie. Nie wiem. Zastanowienie jest złym momentem. Nie potrzebuje już pomocy. Chociaż... po prostu nie będę przeszkadzać w budowaniu czegoś nazywanego... szczęściem.
http://www.youtube.com/watch?v=w9TGj2jrJk8
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz