A co jeśli jutra nie będzie? Jeśli pozostanie tak jak jest? Jeśli nasze marzenia pozostaną niespełnione, a serca niewypełnione? Jeśli szczęście utracone pozostanie nieosiągniętym? Tak wiele utrat przez jedno odejście. To co straciliśmy... wróci przecież, nie martwcie się. Ale czy pozostanie to tym samym? Prawdopodobnie potrzeba będzie czasu. Jednak brak szczerości nic w tym nie pomoże. Zakończmy to raz a dobrze, nie męczmy się. Pozostawmy szczęście komu innemu. Przecież i tak we dwoje nie będziemy cierpieć. Głupie słowa, bardzo głupie. Nie umiem pisać. Same kłamstwa, wmawianie sobie. Zapobieganie uczuciom. Ból się zwiększa. Bałagan w głowie. Powroty, które muszą pozostać. Nie oddam ich, nigdy. Ale czemu wy cholerni ludzie musicie być takimi idealistami?! Błagam... tylko Tobie się uda.
pomocy
